Mszy Świętej koncelebrowanej przewodniczył ks. Infułat prof. PWTW dr hab. Stanisław Kur – wikariusz biskupi Metropolity Warszawskiego, biblista, znawca języków biblijnych w asyście ks. Jerzego Sikorowskiego – najstarszego księdza pochodzącego z Warki, obecnie rezydenta w parafii św. Mikołaja w Grójcu, ks. Czesława Banaszkiewicza – najstarszego wikariusza, który rozpoczynał swoją pracę duszpasterską w parafii wareckiej, obecnie rezydenta w parafii św. Stanisława Kostki na Żoliborzu w Warszawie, ks. Prałata Stanisława Kucia – byłego proboszcza wareckiego, obecnie proboszcza w Radzyminie, ks. Wiesława Bąkowskiego – byłego wikariusza w parafii św. Mikołaja w Warce , obecnie proboszcza w Ostrołęce k. Warki, Ks. Kanonika Grzegorza Krysztofika – proboszcza parafii Matki Boże Szkaplerznej w Warce, ks. Daniela Malinowskiego – wikariusza w parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Warce, animatora i wizytatora dekanatu wareckiego. W uroczystości uczestniczyli ks. Stanisław Dobkowski – dziekan dekanatu wareckiego, proboszcz parafii św. Mikołaja Biskupa w Warce, ks. Paweł Białkowski – wikariusz w parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Warce, Czesław Czechyra – poseł RP, poseł RP Lucyna Wiśniewska – wiceprzewodnicząca Prawicy Rzeczypospolitej, Dariusz Gizka – burmistrz Warki, Łukasz Celejewski – przewodniczący Rady Miejskiej w Warce, Teresa Knyzio – wiceburmistrz Warki, Urszula Sasin – Kutyna – przewodnicząca Komisji Zdrowia, Oświaty, Kultury i Sportu przy Radzie Miejskiej w Warce, Jan Traczyk – członek Zarządu Powiatu Grójeckiego, Maciej Dobrzyński – radny Powiatu Grójeckiego, s. Rafaela Rusin – przełożona ss. Sercanek w Warce, Andrzej Berner – artysta plastyk, wykonawca tablicy, radni Rady Miejskiej wWarce, darczyńcy, dyrektorzy instytucji samorządowych, przedstawiciele organizacji społecznych oraz mieszkańcy Warki.

Odsłonięcia pamiątkowej tablicy dokonali : ks. Infułat Stanisław Kur, ks. Stanisław Dobkowski – dziekan dekanatu wareckiego, Czesław Czechyra – poseł RP, Dariusz Gizka – burmistrz Warki, Andrzej Gut – przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Obchodów Rocznic Ks.M.Ciemniewskiego.

W modlitwie powszechnej wierni modlili się w intencji ks. Marcelego Ciemniewskiego dziękując Bogu za Jego pracę duszpasterską, sprawowanie sakramentów, celebrowanie Eucharystii i głoszenie Słowa Bożego oraz działalność na rzecz oświaty i nauki, prosząc aby we współczesnym świecie znaleźli się naśladowcy Jego drogi. Modlono się za parlamentarzystów, władze miejskie, powiatowe i przedstawicieli różnych organizacji aby troszczyli się o sprawy miast i Ojczyzny.

W wygłoszonej homilii ks. Stanisław Kur m.in. przypomniał słowa ks. M. Ciemniewskiego mówiące o nienawiści, która jest zaprzeczeniem miłości i chrześcijaństwa.

W imieniu Komitetu Organizacyjnego Andrzej Gut podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do przygotowania i wzięli udział w uroczystości. Podziękował obecnym pocztom sztandarowym : Od grobu błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki na Żoliborzu w Warszawie, Urzędu Miejskiego w Warce, Ochotniczej Straży Pożarnej w Warce, PTTK Oddziałowi w Warce, Klubu Żołnierzy Rezerwy w Warce, Liceum Ogólnokształcącego w Warce, Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Warce, Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 iPublicznej Szkole Podstawowej nr 2 w Warce. Podziękował też dotychczasowym darczyńcom : Starostwu Powiatowemu w Grójcu, Urzędowi Miejskiemu w Warce, Dworkowi na Długiej, Annie i Sławomirowi Jóźwickim, Andrzejowi Niemirskiemu, Zajazdowi na Winiarach, Ochotniczej Straży Pożarnej w Warce, Małgorzacie i Arturowi Kaczmarkom, Małgorzacie i Waldemarowi Tereszkiewiczom, Towarzystwu Miłośników m. Warki, Stowarzyszeniu W.A.R.K.A., Monice Lechowicz, Stefanii i Arkadiuszowi Dębowskim, Grażynie Wojtas, Elżbiecie i Janowi Pomianom, Włodzimierzowi Przybylskiemu, ks. Stanisławowi Dobkowskiemu, Andrzejowi Zarębie, Maciejowi Dobrzyńskiemu, Barbarze i Dariuszowi Gizkom, Teresie Knyzio, Bogdanowi Gancarzowi, Dorocie Kreczmańskiej, Teresie Tulo, Iwonie i Włodzimierzowi Dąbrówkom, Halinie i Władysławowi Boguckim oraz osobom, które zakupiły okolicznościowe cegiełki.

Po zakończeniu Mszy św. odbył się program słowno – muzyczny w wykonaniu uczniów Liceum Ogólnokształcącego im. Piotra Wysockiego w Warce opartego na tekstach ks. M. Ciemniewskiego. Po programie uczestnicy uroczystości zwiedzili wystawę przybliżającą postać i dokonania bohatera uroczystości, która znajduje się wkrużgankach kościoła.

Komitet Organizacyjny zwraca się z prośbą o dalsze wspieranie inicjatywy renowacji zabytkowego nagrobka ks. M. Ciemniewskiego znajdującego się na wareckim cmentarzu poprzez zakup okolicznościowych cegiełek (kancelaria parafii Matki Bożej Szkaplerznej, Dworek na Długiej, Foto – Walter ul. Lotników, NZOZ „Zdrowa Rodzina” Andrzej Niemirski ul. Obwodowa 8a) oraz wpłat na specjalne konto :

BS Warka 57 9154 0005 2001 0001 9523 0002 z dopiskiem ks. M. Ciemniewski

Współorganizatorzy uroczystości : Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Warce, Parafia św. Mikołaja Biskupa w Warce, Dworek na Długiej, Towarzystwo Miłośników m. Warki.

Fot. W. Tereszkiewicz

Maria i Andrzej Gut

Ks. Marceli Ciemniewski

1862 – 1927

3 stycznia 2012r. – 150. rocznica urodzin

4 lutego 2012r. – 115. rocznica objęcia parafii wareckiej

28 marca 2012r. – 85r. rocznica śmierci

OBCHODY 85. ROCZNICY ŚMIERCI KS. MARCELEGO CIEMNIEWSKIEGO

28 marca 2012r w Warce odbyły się uroczystości związane z 85. rocznicą śmierci księdza Marcelego Ciemniewskiego zasłużonego dla Warki proboszcza w latach 1897 – 1927. Były to pierwsze uroczystości jakie zaplanował, utworzony na początku lutego br. Komitet Organizacyjny Obchodów Rocznic ks. M. Ciemniewskiego. Główne uroczystości dotyczące obchodzonych w tym roku 150. rocznicy urodzin i 115. rocznicy objęcia parafii w Warce zaplanowano na 22 kwietnia br., będzie to „Niedziela z ks. Marcelim Ciemniewskim”.

Na wniosek Komitetu Organizacyjnego Rada Miejska w Warce ustanowiła rok 2012 Rokiem księdza Marcelego Ciemniewskiego.Komitet wystąpił też o nadanie Miejsko – Gminnej Bibliotece Publicznej w Warce imienia ks. M. Ciemniewskiego. W przyszłym roku przypada 100. rocznica założenia w Warce przez księdza biblioteki parafialnej „… w 1913r. została założona biblioteka parafialna, mieszcząca się w dwóch szafach i składająca się z tysiąca kilkuset książek. Spełnia ona swe zadanie z wielką dla swoich licznych czytelników korzyści… …Odpowiedni dobór książek bardzo dodatnio oddziaływał na wzbogacenie umysłu i serca młodzieży, z której głównie składali się czytelnicy…” - ks. M. Ciemniewski Dzieje Miasta Warki.

Ks. M. Ciemniewski jest postacią szczególną, której Warka wiele zawdzięcza. Jego wielkie zaangażowanie w życie religijne i społeczne przyczyniło się do rozwoju nauki i oświaty, a jego badania historyczne służą kolejnym pokoleniom w poznawaniu przeszłości miasta i regionu, uczą miłości do ojczyzny i szacunku dla przeszłych pokoleń. Są też elementem wychowania patriotycznego.

„… Uczmy się więc cenić przeszłość, bo w niej się znajdują wprost nieocenione dla nas skarby doświadczenia praojców naszych…” ks. M. Ciemniewski Dzieje Miasta Warki.

Patronat Honorowy nad uroczystościami upamiętniającymi postać ks. M. Ciemniewskiego objęli : Stanisław Karczewski – Wicemarszałek Senatu RP, Czesław Czechyra – Poseł RP, Marek Suski– Poseł RP, Dariusz Bąk – Poseł RP, ks. Stanisław Dobkowski – Dziekan Warecki, proboszcz parafii św. Mikołaja w Warce, ks. Kanonik Grzegorz Krysztofik – proboszcz parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Warce, ks. Wiesław Niewęgłowski – Krajowy Duszpasterz Środowisk Twórczych, ks. Czesław Banaszkiewicz – z kościoła św. Stanisława Kostki na Żoliborzu w Warszawie, Marian Górski – Starosta Grójecki, Dariusz Gizka – Burmistrz Warki, Łukasz Celejewski – Przewodniczący Rady Miejskiej w Warce, Teresa Knyzio – Wiceburmistrz Warki. Patronat medialny : Nowe Echo Warki.

Uroczystości 28 marca br. w dniu 85. rocznicy śmierci ks. Marcelego Ciemniewskiego rozpoczęły się o godzinie 17. 30 w kościele Matki Bożej Szkaplerznej otwarciem wystawy poświęconej postaci tego gorliwego kapłana, żarliwego patrioty i miłośnika Warki. Opracowanie merytoryczne wystawy - Maria i Andrzej Gut, fotografie i reprodukcje - Waldemar Tereszkiewicz,opracowanie graficzne i przygotowanie do druku - Andrzej Zaręba. Ekspozycja zawiera informacje dotyczące życia, pracy duszpasterskiej i inicjatyw podejmowanych przez ks. M. Ciemniewskiego. Zamieszczono fragmenty Dziejów Miasta Warki opisujące miejsca i wydarzenia, które zostały opatrzone ciekawymi fotografiami. Oglądając wystawę możemy przeczytać fragment pierwszego numeru „Gawęd Wieczornych” z 3 sierpnia 1924r., których wydawcą i redaktorem był ks. M Ciemniewski : „Przeżywamy czasy niezwykłe, coś się na świecie zepsuło : rozlała się wśród społeczeństwa szerokim potokiem niesłychana dotąd nienawiść… Serca karmione nienawiścią z natury swej muszą wciąż coś nienawidzić – chcę więc wydawać pismo, które by sercom dawało zdrowy pokarm, nauczyło je kochać, to co godne miłości…”

Wystawa została otwarta przez Mariana GórskiegoStarostę Grójeckiego i Dariusza Gizkę Burmistrza Warki.

O godzinie 18.00 rozpoczęła się uroczysta Msza Święta koncelebrowana pod przewodnictwem ks. Kanonika Grzegorza Krysztofika – proboszcza parafii Matki Bożej Szkaplerznej w Warce w intencji ks. Marcelego Ciemniewskiego. W modlitwie powszechnej zebrani modlili się m.in. za mieszkańców Warki, aby wartości takie jak prawda, pracowitość, mądrość, sumienność i odpowiedzialność, które afirmował ks. Ciemniewski były naczelnymi dewizami naszego postępowania. W wygłoszonej homilii ks. Grzegorz Krysztofik mówił obezmyślnym służeniu złotemu cielcowi,nadmuchanemu balonowi i o odwadze przeciwstawieniu się złu.

W uroczystościach udział wzięli : Marian Górski – Starosta Grójecki, Dariusz Gizka – Burmistrz Warki, Łukasz Celejewski – Przewodniczący Rady Miejskiej w Warce, Teresa Knyzio – Wiceburmistrz Warki, Urszula Sasin – Kutyna – Przewodnicząca Komisji Zdrowia, Kultury i Oświaty przy Radzie Miejskiej w Warce, Urszula Orlik – Radna Rady Miejskiej w Warce, Andrzej Zaręba – Dyrektor Dworku na Długiej, Joanna Jatymowicz– Dyrektor Miejsko – Gminnej Biblioteki Publicznej w Warce, Danuta Sadowska – Prezes Towarzystwa Miłośników m. Warki, Andrzej Jasiński– Prezes PTTK Oddział w Warce, Janusz Kreczmański – p.o. dyrektor Muzeum im K. Pułaskiego w Warce, ks. Daniel Malinowski, siostry Sercanki z s. przełożoną Rafaelą Rusin, darczyńcy, członkowie Komitetu Organizacyjnego oraz mieszkańcy Warki.

Po zakończeniu Mszy św. uczestnicy uroczystości przeszli na cmentarz. Przy grobie ks. Marcelego Ciemniewskiego zostały odmówione modlitwy, złożono kwiaty i zapalono znicze.

Komitet Organizacyjny Obchodów Rocznic ks. M. Ciemniewskiego składa serdeczne podziękowania : ks. Grzegorzowi Krysztofikowi za przewodniczenie Mszy św. , Andrzejowi Zarębie dyrektorowi Dworku na Długiej za pomoc w przygotowaniu wystawy, Zajazdowi na Winiarach, dotychczasowym darczyńcom : Annie i Sławomirowi Jóźwickim – Apteka, Andrzejowi Niemirskiemu – NZOZ „Zdrowa Rodzina” w Warce, Zakładowi Zaopatrzenia Ogrodniczego w Warce, Ochotniczej Straży Pożarnej w Warce, Monice Lechowicz – Kancelaria Notarialna, Stefanii I Arkadiuszowi Dębowskim, Grażynie Wojtas – Księgarnia Szkolna, Elżbiecie i Janowi Pomianom, Włodzimierzowi Przybylskiemu, ks. Stanisławowi Dobkowskiemu, Andrzejowi Zarębie, Barbarze i Dariuszowi Gizkom, Teresie Knyzio, Bogdanowi Gancarzowi, Dorocie Kreczmańskiej, Teresie Tulo, Włodzimierzowi Dąbrówce i wszystkim pozostałym osobom, które zakupiły cegiełki.

Pozyskane środki od darczyńców posłużą na renowację nagrobka z piaskowca znajdującego się na wareckim cmentarzu i ufundowanie tablicy pamiątkowej w kościele Matki Bożej Szkaplerznej w Warce, której odsłonięcie zaplanowano podczas uroczystości 22 kwietnia 2012r. Komitet Organizacyjny Obchodów Rocznic ks. Marcelego Ciemniewskiego zwraca się z prośbą do mieszkańców Ziemi Wareckiej o wsparcie tej szlachetnej inicjatywy poprzez wpłaty na specjalne konto i zakup cegiełek.

BS WARKA 57 9154 0005 2001 0001 9523 0002 z dopiskiem ks. M. Ciemniewski

Punkty sprzedaży cegiełek (5, 10, 50100 zł) : Kancelaria parafialna M. B. Szkaplerznej, Dworek na Długiej, Foto Walter ul. Lotników, NZOZ „Zdrowa Rodzina” Andrzej Niemirski ul. Obwodowa 8a.

Współorganizatorami powyższych uroczystości są : Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Warce, Parafia św. Mikołaja w Warce, Dworek na Długiej, Towarzystwo Miłośników m. Warki, MGBP w Warce.

 Maria i Andrzej Gut

Ks. Marceli Ciemniewski, Kiedy nastąpi Koniec Świata ? Rzecz osnuta na Piśmie Świętym i podaniu. Warszawa 1906 r. fragmenty :

Część druga - wybór i opracowanie Andrzej Gut

VII. Cechy czasów Antychrysta

Chrystus Pan mawiał o sobie, iż jest Drogą, Życiem i Prawdą, a w tych Jego słowach mieści się cała treść wiary świętej od Niego nam danej. Chrystus jest jedyną drogą, która istotnie do szczęścia doczesnego i wiecznego prowadzi ; poza Nim jest tylko bezdroże, wiodące ludzi ku zbłądzeniu i zgubie. Chrystus jest życiem naszych dusz, bo one tylko w złączeniu z Nim żyć mogą tętnem miłości prawdziwej Bogu i bliźnim. Bez tej łączności z Chrystusem Panem istnieć może tylko nieczułe na nędze ludzkie samolubstwo. Chrystus jest najwyższą prawdą, przy świetle, którego nigdy nie zbłądzimy i nie będziemy chodzić w ciemnościach. Antychryst ma być antytezą, to jest przeciwstawieniem Chrystusa Pana, a zatem w przeciwstawieniu do naszego Zbawcy można o nim powiedzieć, iż będzie bezdrożem, śmiercią i fałszem. Będzie fałszem, głosząc zasady pełne obłudy i przewrotności, za pomocą czego będzie ludzi wprowadzał na bezdroża występku, przez co zarazem sam będzie istotnym bezdrożem dla swych zwolenników. Będzie śmiercią, bo pod wpływem zasad jego zamrze miłość ku Bogu i bliźniemu w sercach ludzkich. Historia wskazuje, że wszelkie oddalenia się od zasad chrześcijańskich prowadzi ludzkość ku zdziczeniu i barbarzyństwu. Gdy Chrystus miał się narodzić, pokój panował na całej ziemi, jako zapowiedź przyjścia rychłego księcia pokoju i miłości, przeciwnie przybycie Antychrysta będzie poprzedzał ogólny między ludźmi niepokój i zamęt, który spowoduje, iż trudno w owych czasach będzie rozróżnić fałsz od prawdy. Wielu też pojawi się fałszywych proroków, którzy często nawet mając słowa Chrystusa na ustach, będą usiłowali ułudnymi naukami uwodzić. Praca tego rodzaju proroków fałszywych musi, rzecz naturalna, do smutnych doprowadzić rezultatów. Pierwszym rezultatem pracy tej destrukcyjnej będzie to, "iż się rozmnoży nieprawość : oziębnie miłość wielu". Antytezą czyli przeciwstawieniem czasów Antychrysta do czasów najbardziej kwitnącego chrześcijaństwa będzie znak miłości. Święty Paweł mówi : "A wiedz to, iż w ostatnie dni nastaną czasy niebezpieczne : będą ludzie sami siebie miłujący, chciwi, hardzi, pyszni, bluźniercy, rodzicom nie posłuszni, niewdzięczni, złośnicy, bez miłości przyrodzonej, bez pokoju, potwarcy, niepowściągliwi, nieskromni, bez dobrotliwości, zdrajcy, upiorni, nadęci i rozkosze więcej miłujący niźli Boga : mając wprawdzie pozór pobożności, lecz się mocy jej zapierający. I tych się chroń : albowiem z tych są, którzy wrywają się do domów, i pojmane urodą niewiasty grzechami obciążone, które się dają uwieść rozmaitym pożądliwościom : zawsze się uczące, a nigdy ku wiadomości prawdy nieprzychodzące". (II Tym. III 1 - 10).

VIII. O Antychryście

Naród powstanie przeciw narodowi, krewni przeciw krewnym, dzieci przeciw rodzicom, słowem wszyscy w owych nieszczęsnych czasach będą owiani jakimś niepokojem, jakąś nienawiścią wzajemną ku sobie i niewytłomaczoną zazdrością. Wszędy duch wywrotu będzie podburzał młodych przeciw starszym, pracowników przeciw chlebodawcom, a nawet wiernych przeciwko swym proboszczom. W końcu szalone bójki i zwady ogólne będą sprawiały widok jakby się ludzie wzajemnie chcieli wymordować. Ogólne zepsucie wśród ludzi dojdzie do najwyższego stopnia i ono właśnie będzie przyczyną walk i wzajemnej ku sobie wśród ludzi nienawiści. Historia Kościoła nas uczy, że wśród ogólnego zepsucia ludzi, niekiedy zjawia się człowiek, który staje się jakby uosobieniem tego ogólnego zepsucia społeczeństwa. Np. w XVI wieku społeczeństwo niemieckie odznaczało się wielkim zepsuciem obyczajów i zmysłowością, która parła ten lud do odstępstwa od Kościoła, aby przez to rozerwać węzły moralne hamujące ich rozszalałe namiętności. Wtedy zjawił się człowiek, który istotnie był uosobieniem stanu moralnego całego ludu niemieckiego. Człowiekiem tym był Luter, który zrzucił z siebie habit zakonny, potargał śluby Bogu złożone, w końcu zerwawszy zupełnie z kościołem - ożenił się w sam Wielki Piątek, jakby na szykanę Panu Jezusowi, który w dniu tym za nas grzeszników umarł. Również jest stała opinia w Kościele naszym, że Antychryst zjawi się w czasach największego zepsucia społeczeństwa ludzkiego i będzie w swojej osobie przedstawiał wszystką złość owych czasów. Kiedy zasady bezbożne i przeciwne Wierze świętej zepsują wszystkie narody i rozszerzą wszędy ducha powszechnej bezbożności i rokoszu, wtedy przyjdzie ten straszny człowiek, który zarazem będzie uosobieniem zła nie tylko swoich, ale wszystkich czasów i zarazem karą za grzechy; dlatego też ten człowiek będzie wielkim i najokrutniejszym tyranem, jakiego świat kiedykolwiek widział. Prześladowania zaś, jakich on dopuszczać się będzie względem wybranych, będą ostatnią i najokropniejszą próbą Kościoła. Dodamy przy tym jeszcze, iż to prześladowanie będzie nie tylko najstraszliwsze , ale i najzdradliwsze. Człowiek ten ma być uosobieniem wszelkiej przewrotności i złości ludzkiej, a za tym, aby mieć wyobrażenie, jakim będzie Antychryst, należałoby przypatrzeć się wszystkim, jacy dotąd byli prześladowcy Kościoła i zebrać razem wszystkie charakterystyczne rysy ich złości i okrucieństwa, a wtedy dopiero możemy w duszy swojej utworzyć dokładny obraz zapowiadanego nam bezbożnika. Człowiek ten użyje wszystkich sposobów, jakich tylko kiedykolwiek używali przeciw Kościołowi dawni prześladowcy jego. W Antychryście w przeciwstawieniu do Chrystusa Pana będzie górowała pycha wśród mnóstwa innych występków i zdrożności. Jakie imię właściwe będzie nosił Antychryst, nie wiadomo. Księga Objawienia Jana św. przytacza liczbę imienia jego 666 i dodaje: "tu jest mądrość, kto ma rozum, niech zrachuje liczbę bestyi t. j. Antychrysta (patrz Objaw. św. Jana XIII 17 - 18). Wiadomo, że w językach starożytnych litery alfabetu oznaczają zarazem liczby, przeto wielu znawców Pisma św. usiłowało w ten sposób dojść tajemnicy imienia Antychrysta, że z liter, tworzonych sumę 666, układali przeróżne imiona, ale rzecz ta do żadnego nie przywiodła rezultatu, bo za pomocą liter, składających sumę powyższą, bardzo wiele imion można utworzyć. Nam na myśl przychodzi zupełnie nowe pod tym względem zapatrywanie. Antychryst o ile można sądzić z podań nie urodzi się królem, lecz będąc niskiego i nieprawego pochodzenia, dzięki swoim talentom i przebiegłości, wybije się na najwyższe w kraju stanowisko. Sądzimy nawet, że godność króla w tym razie, którą ma osiągnąć Antychryst, niekoniecznie ma być brana w ścisłym znaczeniu, lecz może np. oznaczać prezydenta państwa, obranego przez głosowanie, a który następnie dzięki swej dyplomacji nada sobie tytuł monarszy. Otóż przychodzi nam na myśl, czy czasem ta liczba 666 nie oznacza liczby głosów podanych przez wyborców, na mocy których Antychryst zostanie wybranym na zwierzchnika państwa ? Rzecz tyczącą się liczby można by jeszcze inaczej wytłumaczyć, naturalnie, i to drugie tłumaczenie będzie tylko przypuszczeniem, jak wszystkie inne dotąd stawiane wykłady. Otóż w takim razie moglibyśmy przypuszczać, że Antychryst będzie przed swoim wyniesieniem nosił jako nazwiska numer 666. Zresztą, powtarzamy, wszelkie dociekania w tym przedmiocie nie doprowadzą na razie do żadnych wniosków, w każdym razie liczba ta mieści w sobie coś takiego, po czym niezawodnie wierni czasów przyszłych poznają tego, który ma być Antychrystem, proroctwa bowiem nie są dane po to, by zaspokajać ciekawość ludzi, lecz są przez przesłańców Bożych w ten sposób wypowiadane, aby były ostrzeżeniem dla tych ludzi, w których czasach mają się spełnić.

IX. Działalność Antychrysta, wroga Kościoła

Aby należycie zrozumieć, jaka będzie działalność Antychrysta, należy sobie przedstawić wszystkie rysy charakterystyczne postępowania główniejszych, jacy kiedykolwiek byli, prześladowców religii objawionej. Zgadzają sie na to komentatorowie Pisma świętego, że najwyraźniejszym typem czyli obrazem Antychrysta był król Antyoch. Według nich, to wszystko, co jest powiedziane w księdze proroka Daniela o Antyochu, to też jest przepowiedziane o Antychryście, który podobnie jak on ofiary św. Zakonu, zniesie ofiarę Ciała i Krwi Pańskiej wszędy, gdzie jego panowanie zasięgnie. Prawdopodobnie panowanie jego nie będzie obejmować całej kuli ziemskiej. Bóg bowiem zachowa zapewnie w miłosierdziu swoim od jego panowania niektóre kraje, gdzie wierni i kapłani Chrystusowi będą mogli znaleźć bezpieczne przed nim schronienie. Tak było w czasie wszelkich, jakie kiedykolwiek były, prześladowań, tak też było podczas ostatniego nader krwawego prześladowania, jakie wzbudziła rewolucja francuska przeciw wiernym wyznawcom Chrystusa. Mnóstwo wtedy zostało zamordowanych okrutnie z grona wiernych, kapłanów i zakonników; nie szczędzono wtedy nawet starców, niewiast a nawet nie przebaczono dzieciom. Niewątpliwie rewolucja z końca XVIII wieku we Francji, może służyć za pełen grozy obraz tego, co się dziać będzie w tych krainach, gdzie będzie rządził w przyszłości godny syn masonerii - Antychryst. W szumnej więc zapewne odezwie, jak to czynili zwykle prześladowcy dawni, nazwie Kościół Chrystusowy nieprzyjacielem wolności, tyranem sumień ludzkich i zwolennikiem wreszcie wstecznictwa. Z tej więc wychodząc zasady, każe Antychryst zamknąć kościoły i zaprzestać sprawowania ofiary Mszy św., a sprzeciwiających się temu zakazowi każe jako wrogów wolności ludu najsurowiej karać. Już to rzecz wiadoma, że wstecznicy i wszelkiego rodzaju rozpustnicy są z natury swojej zawsze zawodowymi wrogami kapłanów. Takim też będzie Antychryst. Dlaczegoż, powiedzmy, Herod zamordował św. Jana Chrzciciela, a król Bolesław Śmiały świętego Stanisława. Poważni pisarze kościelni twierdzą, że panujący od roku 361 do 363 cesarz rzymski Julian Apostata, był także jedną z wyraźniejszych figur zapowiadających jaki będzie Antychryst. Cechą bezbożnika tego była szczególniejsza obłuda. Z początku obłudnik ten chciał się okazywać wspaniałomyślnym tolerantem i wszystkim zostawić swobodę wyznawania swej wiary. "Nie chcę, mówił aby Galilejczyków (tak nazywał pogardliwie chrześcijan), skazywano na śmierć, albo ich krzywdzono w jaki sposób". Lękał się otwarcie wystąpić z prześladowaniem Kościoła, bo miał przekonanie wewnętrzne, że wszelkie prześladowania jeszcze bardziej przyczyniają się do rozwoju i rozszerzenia wiary chrześcijańskiej. W tym więc celu, by przyczynić się do upadku Kościoła, używał przeciw niemu różnych chytrych podejść i ponęt. Faworyzował różne sekty i odszczepieństwa, by w ten sposób wzniecić wśród chrześcijan niezgody i kłótnie, a tym sposobem do zguby chrześcijanizm przyprowadzić, a poganizm utrwalić. Kiedy zaś mu się nie udało wywołać niezgód w Kościele, Julian usiłował go wszelkim sposobem poniżyć. W tym celu odebrał kapłanom przywileje, nadane przez swoich poprzedników, zniósł pensje, przeznaczone do utrzymywania duchowieństwa. Różnymi przywilejami obdarzył pogan i odstępców od wiary. Zabronił chrześcijanom podawać skargi do sądu lub wobec sądów się bronić. Nie dopuszczał chrześcijan do żadnych urzędów, aby, jak to mówił szyderczo i obłudnie, mogli oni swobodnie pełnić ewangeliczne cnoty ubóstwa i pokuty. Tamował chrześcijanom wstęp do szkół itd., słowem, choć prześladowanie wzniecone przezeń nie było tyle krwawe jak ono Dyoklecyana (285 - 300 r.), to jednak chytrością i podejściami więcej, niż to ostatnie Kościołowi szkody przyniosło. Podobnież prześladowanie Antychrysta ma być nie tylko bardzo okrutne i krwawe, ale zarazem najzdradliwsze ze wszystkich, jakie kiedykolwiek były na świecie. Niezawodnie będzie używał wszelkich podstępów i ponęt, aby oderwać wiernych od Kościoła, ale z początku będzie się starał uchodzić przede wszystkimi za człowieka sprawiedliwego i ludzkiego. Dzięki ogólnemu wówczas zepsuciu wśród ludzi, grunt znajdzie podatny dla swej działalności i z większym skutkiem będzie przeprowadzał swoje zbrodnicze plany, niż ongi Julian Apostata. Będzie się starał uchodzić za dobroczyńcę ludzkości zwłaszcza w początkach swej działalności, aby tym łacniej serca ludzkie sobie zjednać, lecz w miarę udawania się jego planów, coraz bardziej będzie się wykazywała nienawiść jego ku Kościołowi. Liczne ustępy Pisma św. wyraźnie zdają się wskazywać, że cała jego działalność będzie się opierać na fałszu, kłamstwie, obłudzie i zdradzie. Pierwsze więc lata rządów Antychrysta prawdopodobnie będą z pozoru liberalne i ludzkie, lecz w gruncie rzeczy będą one podstępną walką przeciw Chrystusowi.

X. Dalszy ciąg o prześladowaniu Antychrysta

Według podań Pisma św., Antychryst wyda wojnę sąsiednim królom, z których trzech zwycięży, pozostali zaś, widząc potęgę jego , dobrowolnie uznają się jego hołdownikami, a uczynią to z obawy następstw okrutnej wojny z Antychrystem, który jak niegdyś, Nabuhodonozor, uniesiony pychą zapragnie całym światem zawładnąć. Po odniesieniu zwycięstwa nad trzema królami i poddaniu się pozostałych, pycha Antychrysta nie będzie miała już granic, podniecony przy tym czołobitnością, zwyciężonych lub uległych sobie monarchów i strachem, jaki na około siebie wywierać będzie, w zarozumiałości swej, posunie sie do czynów niegodnych i bezbożnych. Jako człowiek ponad wszelki wyraz rozpustny Antychryst, wywrze całą swoją nienawiść na Kościele Chrystusowym i jego wyznawcach. Wtedy już zdejmie maskę obłudy swej i jawnie z zaciekłością iście szatańską, zacznie prześladować Kościół - a nienawiść swą szczególniej ku duchowieństwu zwróci. Zabroni sprawować ofiary Mszy św., pełnienie zaś obowiązków chrześcijanina uważane będzie jako zbrodnia stanu. Tyran dopuściwszy się strasznych zbrodni, ogłosi, że wszelka cześć i kult religijny oddawany Bogu odtąd ma być zabroniony. Jedynym bóstwem ma być on, jako przedstawiciel i obrońca wolności i równości ludu (!). Odtąd ośmieli się zasiadać w kościele na ołtarzu i każe sobie oddawać cześć Boską. Że tego rodzaju szaleństwo jest możliwe, mamy tego przykład w rewolucji francuskiej, kiedy postawiono na ołtarzu w kościele bezecną aktorkę i otoczono czcią religijną. Dla wzmocnienia czci ku sobie, będzie Antychryst czynił cuda i znaki wielkie, którymi będzie uwodził ludzi na swoja stronę. Lęk i bojaźń ogarnie garstkę wiernych wyznawców Chrystusa, ale Bóg nie zostawi sług swych bez pociechy - rzecz tę wysnuć by można z wierszy dziewiątego i dziesiątego III Rozdziału Objaw. św. Jana. Treść mniej więcej ich jest taka : Antychryst, który wiernych okrutnie udręcza i prześladuje, innych ujarzmia, sam będzie zwyciężony przez Chrystusa, a przez czarta pojmany w niewolę i związany, będzie na wieki wrzucony do piekła. W cierpliwym więc znoszeniu tych przemijających nieszczęść i prześladowań połączonym z nadzieją wybawienia pokaże się i zajaśnieje cierpliwość i wiara świętych. Zwróćmy jeszcze uwagę na charakterystyczną cechę czasów antychrystjańskich. Nastąpi w onych czasach kompletny rozdział dobrego i złego - wyraźnie i jawnie staną na przeciw siebie Królestwo Boże i królestwo szatana. Zniknie wszelka połowiczność, wystąpi wstecz złość w całej swojej ohydzie przeciw cnocie i dobroci. Wielu będzie proroków fałszywych, lecz Antychryst między nimi odznaczać się będzie; zjednoczy on w sobie wszystkie zdrożności ludzkie, tak jak Chrystus Pan zjednoczył w Sobie wszystkie cnoty. Niesłychane zgorszenia będą sie działy między chrześcijanami, bowiem wielu odstąpi od wiary, nawet takich, co przedtem wyróżniali się z pośród grona wiernych wielką pobożnością i przywiązaniem do Kościoła. Lecz i również mnóstwo wiernych zajaśnieje bohaterskim wyznaniem wiary św., nie lękając się najstraszniejszych prób i męczarni. Lecz i to jest nader smutną prawdą, że większość ludzi zachwieje się w wierze i odstąpi od Chrystusa Pana. Ogólny zresztą zamęt będzie panował na świecie i górę weźmie bezbożność. Ucisk będzie, o jakim nie słyszano od początku świata, ale Chrystus Pan skróci czas jego dla swych wybranych.

Koniec cz. II - cdn.